Over babykadootjes en emoties

Babykadootje, ik maak ze graag en ik geef ze graag.
Onlangs werd er weer een prachtige jongen geboren in onze vriendenkring en die wou ik iets moois, bruikbaars en unieks schenken.
Niet zo lang geleden stond er een patroon van een babyslaapzak in La Maison Victor, een ontwerp van Straightgrain
Ideaal als geschenk dus.
En dus trok ik naar de stoffenwinkel, Ateljee P in Geel deze keer. 
Zij deed uitverkoop van talloze designerstofjes en daar kon ik toch niet aan weerstaan he! 
Ik koos een speels stofje van Timeless treasures voor de buitenkant en eentje van Michael Miller voor de voering.
En tada! 
Het resultaat:
Hij zal er nogal in schitteren 🙂
Maar hoe graag ik dit ook doe, het gaat altijd gepaard met dubbele emoties.
Ik was nooit van plan dit met de wereld te delen maar als iets te zwaar weegt, kan dat wel deugd doen.
Want bij ons wil het niet lukken, een zusje of broertje voor Sterre.
Al 2 volle jaren proberen we, zijn we de medische mallemolen ingestapt en in behandeling bij een gespecialiseerd centrum.
Ondertussen hebben we al verschillende ivf-pogingen achter de rug en vorige week kregen we opeens verrassend nieuws, ik was zwanger. De waarde was nog heel laag, maar toch!
Onze vreugde duurde echter niet lang, 3 dagen later was het al voorbij, een miskraam….
En huilen dat ik gedaan heb, Sterre wist niet wat ze zag want ik kon het niet voor haar verbergen.
‘Kom mama, leg je hoofd maar op mijn schouder, ik zal je troosten’, zei mijn kleine meid. 
Wat een omgekeerde wereld, maar zij trok me erdoor.
Op naar een nieuwe poging nu, hormoontjes, spuitjes en alles wat erbij hoort, niets om naar uit te kijken maar we slaan er ons wel door.
Willen jullie mee duimen voor ons?
En nu terug naar het slaapzakje, want ik nam nog wat detailfotootjes om af te sluiten:
Tijd om van het zonnetje te gaan genieten nu, hoewel, het zal de schaduw worden, zo’n hitte! 🙂

Für ‘Elize’

Kleedjes maken, ik doe niets liever….
Een dik jaar geleden had ik nood aan een nieuwe hobby, een bezigheid, een soort therapie als het ware.
Mijn mama had een degelijke, 35 jaar oude naaimachine in haar bezit die ik wel eens mocht lenen om te kijken of het mijn ding was.
En dat was het! 
Na leren stikken op papier, testlapjes en makkelijke testrokjes begon ik aan jurkjes voor mijn dochter. En dat lukt steeds beter en beter.
Wat een zalig gevoel om je kindje in unieke stukken te laten paraderen en haar zo trots te zien.
Haar kleerkast puilt ondertussen dus uit…

Maar mijn zin in jurkjes is niet over dus doen we het nu voor de vriendinnen, voor de dochtertjes van de vriendinnen beter gezegd.
Een eerste exemplaar gaat naar Elize, een prachtig meisje van bijna 1 jaar.
Ik ging voor het succesrecept van het bovenlijfje uit SVDHZ1 gecombineerd met een rimpelrokje.

Het stofje komt uit de Michael Miller collectie en kocht ik hier.
Ik wilde het ook nog wat opfleuren en vond onlangs een leuke tutorial voor stoffen vlindertjes.
Ok, het is nog voor verbetering vatbaar maar ik ben toch al tevreden met het resultaat.
Hopelijk is de mama dat ook!