Berlin coat

Voor ons is het vakantie, eindelijk!
Elk jaar trekken we in september naar de heerlijke Provence en elke keer beleven we een pracht van een week, en dit jaar zelfs 2 weken.
Vakantie voor mij is een beetje rusten, een beetje rondrijden, een beetje wijnproeven, een beetje zwemmen.. allemaal beetjes die samen een perfect geheel vormen.
Een beetje naaien, dat is een primeur in de Provence, want ja, dit jaar moest mijn naaimachine de lange autoreis doorstaan om 1100km verderop weer uitgepakt te worden.
Verslaafd zeg je? 
Klopt hoor, maar ik word er ook gewoon gelukkig van, al moest ik manlief en de andere familieleden beloven dat het binnen te perken zou blijven.
Dat kon ik makkelijk beloven, familie staat altijd op nummer 1 en 
extra tijdens deze hete vakantiedagen.
Het allereerste stuk ‘made in France’, in plaats van made in Belgium, 
is de Berlin winterjas van Straightgrain.
Ik hou zo van de patroontjes van An, zij heeft het geweldige talent om alle stappen kristalhelder uit te leggen in haar werkbeschrijvingen, wat ze toegankelijk maakt van beginnend tot gevorderd naaister.
Ok, toegegeven, het is een vreemde combinatie, een dikke winterjas maken bij temperaturen tot 35° maar onze herfst/winter zal zich vroeg of laat toch aankondigen en dan zijn we voorbereid :-).
Ik koos voor Sterre’s jasje niet voor de voorziene wol of wolmix maar wel voor een speciale mantelstof van Maan, gekocht bij MonDepot (jammer genoeg uitverkocht).
Ik doe het nu eenmaal graag een beetje anders ;-).
Deze stof is waterbestendig en aan de binnenzijde zit een laagje lekker warme borg, die samen met de tussenvoering uit wattine zorgt voor een heerlijk warme jas.
Die hebben we nodig want Sterre rijdt met de fiets naar school, ook als het heel koud is of regent, ook de ruime kap komt dus zeker van pas.
Zoals alle patronen van Straightgrain, zijn hier ook weer veel opties voorzien, wat het fijn maakt om te kunnen variëren.
Je kan kiezen voor een kap of staande kraag, voorpand met decoratieve naden, mouwflapje, schouderflapjes, zakflapjes of opgestikte zakjes.
Deze stof was niet echt geschikt voor de versie met decoratieve naden dus ik koos voor het vereenvoudigde voorpand, de kap en de schouderflapjes.
Opgestikte zakjes, ik heb er een haat/liefde verhouding mee.
Soms lukt het me om ze perfect op te stikken, even vaak lukt het me niet.
Omdat ik koos voor een stof die niet echt te strijken valt, moest ik me tevreden stellen met een piepende voering bij de zakjes.
Gelukkig was mijn testpubliek hier wel enthousiast waardoor ik mijn drang om ze weg te halen onderdrukte en het als een leuk accent ging zien :-).
Oordeelt u zelf maar:
Het domein dat we hier elk jaar huren is gewoonweg de ideale setting voor het nemen van foto’s.
Ik beperkte het wel tot een 15-tal minuutjes want het was véél te warm :-).
Gelukkig had Sterre er best wel zin in.

Ik vroeg mijn mama om me te helpen met het samenstellen  van een mooi herfsttafereeltje dat bij de jas zou passen.
Een vraag recht in haar kaart, want mijn mama is creatief en heeft echt oog voor detail.
Voor ik het wist lag daar een pracht van en compositie die ik absoluut in dit bericht wou opnemen.
Dankjewel lieve mama!
En mama’s helpende handen mogen toch ook niet ontbreken!
Hier kan je trouwens het patroon van dit jasje vinden.

Patroon: Berlin Coat – Straightgrain patterns
Stof: Basiel mantelstof (Maan) – MonDepot / Plum leaves (Michael Miller)
Knoopjes: Veritas
Dat ik grote liefhebber ben van de Straightgrain patronen zal wel blijken uit dit schrijfsel, neem dus zeker eens een kijkje bij An in de shop en ontdek haar andere beauties :-).
Ten slotte wil ik jullie zeker aanraden eens een kijkje gaan nemen op onderstaande blogs de volgende dagen, laat je inspireren door hun mooie Berlin coats.
En wij, wij gaan nog 10 dagen verder genieten hier!
Veel groetjes vanuit Frankrijk,
Isabel
Altijd blij met jullie reacties!

Cutiepie alert

Ik ben verliefd, verliefd op mijn kleine Nova.
En niet alleen op haar, maar ook op haar grote zus.
Wat is dat toch een overweldigend gevoel, dat mama zijn, ik ben er helemaal van ondersteboven.
Toen ik zwanger was van Nova, nog niet zolang geleden dus, was ik bang.
Bang dat ik ons nieuwe kleintje nooit zo graag zou kunnen zien als de grote zus.
Want grote zus, die zagen we al 5 jaar lang elke dag liever en liever.
In veel gesprekken met andere mama’s kwam naar voren dat ik niet de enige was met die angst, da’s blijkbaar ook iets eigen aan mama’s.
Gelukkig bleek het een ongegronde angst, want man, wat zie ik dat kleintje graag!
Het werd dringend tijd om haar nog eens een nieuwe outfit aan te meten, eentje helemaal mamamade.
Bij haar geboorte kreeg ik van Galleryfabrics het allerschattigste Art Gallery tricootje, perfect voor mijn naaiplannen en ik gebruikte het op tot de laatste centimeter.

De volledige meter ging op aan een wikkeljurkje, een broekje, een slabbetje en een knuffelkonijntje.
Ik, die een paar weken geleden nog zei: ‘nooit ga ik zelf knuffels maken’, moest al snel op mijn woorden terugkomen.
Voor ik eraan begon zocht en vond ik de nodige inspiratie op Pinterest, het gratis patroon van het konijntje kan je hier terugvinden.
De patroontjes van het wikkeljurkje en het broekje komen uit het naaimagazine van Veritas.
Ik werd al aangenaam verrast door hun patronen voor volwassenen, qua draagcomfort en pasvorm,  maar nu ook door de baby-editie.
Voor Nova maakte ik alvast maatje 68, nog een beetje ruim maar dat maakt het ook comfortabel om te dragen.
Het haarbandje kreeg ik trouwens kado van mijn geweldige kapster, eentje met heel goeie smaak :-).
Nova is een heel vrolijke baby die (bijna) altijd en naar iedereen lacht.
Het was dus ook geen probleem om haar als modelletje in te schakelen, hoewel ze bij het zien van dat grote toestel toch een verwonderde blik had ;-).
Bij het broekje en het knuffeltje combineerde ik met een zachte fleece stof om het geheel wat te breken en het knuffeltje kan dat goed gebruiken want alles moet in het mondje tegenwoordig.
Ik ontdekte gisteren dat Nova al een eerste tandje krijgt, zo snel!

Je kan zo van die projecten hebben waar je veel voldoening uit haalt, dit was zo eentje voor mij want alles lukte zoals ik het graag wilde, en dat is zeker niet altijd zo, mislukkingen horen er nu eenmaal bij :-).
Veel groetjes,
Isabel
Patronen: Blanche (broekje) en Becca (jurkje) – Veritas magazine nr. 5
Stof: Happily ever after (Art Gallery) – Galleryfabrics
Altijd blij met jullie reacties!

Smile

Soms heb je de tijd om eens stil te staan bij de kleine dingen die je gelukkig maken en die je doen (glim)lachen.
Zoals nu, terwijl ik dit bericht schrijf, ligt kleine Nova vlakbij in haar box te vertellen tegen haar mobielvriendjes en kraait ze van plezier. 
Zo tovert ze onbewust een grote lach op mijn gezicht.
Of Sterre, die op deze 1ste schooldag na de vakantie met veel plezier haar klasje binnenstormt, blij om haar vriendjes en vriendinnetjes terug te zien.
Manlief die eens een uurtje tijd vindt voor zichzelf en zich kan uitleven door te gaan lopen in het bos.
Dat zijn allemaal dingen die me blij maken.
Ook mooie stoffen laten mijn ogen stralen, want stoffen verwerken dat is mijn therapie.
In die paar uurtjes dat ik daarmee kan bezig zijn, denk ik niet bewust aan de altijd aanwezige pijn, maar neemt mijn passie de overhand.
Onlangs droomde ik zelfs over een toestelletje dat ik had gevonden om makkelijker rimpels te leggen in rimpelrokjes, je kan al raden waar ik die dag mee bezig geweest was, haha!
Vorige week gingen wij op bezoek bij een groothandel in damesstoffen.
Wij, dat zijn Sandra en ik, en wat hebben wij onze ogen daar uitgekeken!
Allemaal prachtige crêpes, voiles, breisels, jacquards enzoverder.
Miss Anaïs, het kindje van Sandra, was op zoek naar enkele unieke en kwalitatieve stoffen, 
exclusief voor dames.
En of we ze gevonden hebben!
Meer nog: 
vanaf vandaag tot en met zondag krijg je 15% korting op al deze couturestoffen, zeker een kijkje waard!
Ik kocht er uiteraard ook enkele voor mezelf en een eerste werd ook al verwerkt tot truitje.
Ik koos deze stof omdat ik meteen verliefd werd op de kleuren en het glittertje dat erin zit.
Het werd een truitje met subtiele pofmouwtjes als detail.
Als je mijn blogje regelmatig leest, weet je al wel dat ik niet gauw tevreden ben na 1 stuk.
Want wat is een truitje zonder een broek of rok erbij? 🙂
Al lang had ik mijn oog op een mooie blauwe scuba en die paste dan ook nog eens perfect bij het blauw  van de bloemen.

Ik maakte de Rachel rok uit La Maison Victor.
Omdat de scuba meerekt, liet ik de rits en knopjes achterwege, knipte voor-, en achterpand aan de stofvouw en werkte af met een rolzoom.
Scuba kan je ook onafgewerkt laten maar daar hou ik niet van.
Als je het omzoomt, krijg je dan weer een heel dikke zoom die niet netjes is (bij mij toch niet 😉 ).
Daarom dus de rolzoom, makkelijk en proper!
Bij het passen van het geheel miste ik iets, iets dat het allemaal tot elkaar zou doen 
smelten tot een mooi ensemble.
Sandra kocht ook nog mooie paillettenband om accentjes in kledij te leggen.
Maar ik zou ik niet zijn als ik het voor iets anders zou gebruiken, haha!
Bij mij werd het dus een riem, heel simpel, de twee goede kanten op elkaar stikken en klaar, makkelijker komt het toch niet he.
Ook deze kleur komt terug in het truitje en mijn outfit was helemaal af!
Ik ben er ook best trots op.
Sinds ik thuis zit leef ik in een heel klein wereldje, zorgend voor de kindjes, het huishouden en niet te vergeten mijn gezondheid.
Gaandeweg ontdekte ik dat ik iets kon, dat ik mooie dingen kon creëren voor 
mijn kindjes, mijn man en mezelf.
Dat gevoel, een gevoel van trots te kunnen zijn op iets dat ik kan, heeft me weer in het leven gezet en daar haal ik sinds kort opnieuw mijn eigenwaarde en levensvreugde uit.
Ik wilde daarom ook graag dat de foto’s dit zouden uitstralen.

Ja hoor, ook ik draai soms eens graag rond met een zwierrokje 🙂
Lieve allemaal, waar worden jullie blij van, wat maakt jullie dagdagelijks gelukkig?
Sta er eens bij stil en smile!
Patronen: Burdasyle 12/14 (top), La Maison Victor 1/16 (Rachel rok)
Stof: Metal glitz (top) en petrolblauwe scuba (rok), beiden Miss Anaïs
Jullie reacties maken me altijd blij!